Fotograaf:
Brussels Recycling Metal
Auteur:
Nadine Saint-Pol, Corporate Consultant bij Group Casier, n.saint-pol@casier.be
“Circulair produceren en consumeren vraagt een langetermijnvisie”
“Circulair produceren en consumeren vraagt een langetermijnvisie”
“Het thema circulariteit leeft echt de laatste jaren, het is leuk om te zien dat er meer bewustzijn komt.” Aan het woord is Julie Huntz, administratief directeur bij Brussels Recycling Metal. “In een circulaire economie komt het erop neer de volledige levenscyclus van een product goed te bekijken: de juiste grondstoffen kiezen en ecodesign hanteren om efficiënt te kunnen gebruiken, verwerken en recycleren.”
Brussels Recycling Metal verwerkt metaalafval en afgedankte elektrische en elektronische apparatuur (AEEEA). “Mijn broer Pierre-Marie en ikzelf zijn al de vijfde generatie die actief is in recyclage”, vertelt Julie Huntz. “Het zit al in onze familie sinds de jaren 1900, voor onze familie is recyclage altijd een tweede natuur geweest, nog voor het zo werd genoemd. In de beginjaren ging het over de ophaling van ‘vodden’ in Brussel: met de kar alles ophalen wat gerecycleerd moest worden (textiel, metaal …). Geleidelijk aan is onze familie gespecialiseerd geraakt in metaal, vandaar de naam Brussels Recycling Metal.”
Julie Huntz: “Mijn broer en ik hebben allebei ons eigen leven geleid en studies naar keuze gedaan. Toen onze ouders overwogen om kabelshredders aan te kopen, een grote investering met zicht op de toekomst, vroegen ze ons of we het zagen zitten om later het bedrijf over te nemen. Dat was voor ons een evidentie. Terugkeren naar Brussels Recycling Metal is altijd de bedoeling geweest.”
“Het is een economisch systeem waarbij je produceert met het oog op duurzaamheid, en ook de consumptie die volgt, moet duurzaam zijn. Het komt er dus op neer de volledige levenscyclus van een product goed te bekijken: de juiste grondstoffen kiezen en ecodesign hanteren om efficiënt te kunnen gebruiken, verwerken en recycleren. Het thema circulariteit leeft echt de laatste jaren, het is leuk om te zien dat er meer bewustzijn komt.”
“De industrie terug naar België en Brussel brengen zodat de herwerking naar herbruikbare producten hier kan gebeuren, zou voor mij een vrij simpele innovatie zijn met een grote impact. Het zou er ook voor zorgen dat er op sociaal vlak hier opnieuw meer werkgelegenheid en opleiding is. Er is in Brussel bijna geen industrie meer, waardoor Brussel al zijn afval moet exporteren. Naar een andere regio, ander land in Europa of zelfs buiten Europa. Als er opnieuw meer industrie is in Brussel / België, dan kan hier meer urban mining gebeuren en zouden we meer primaire materialen hier kunnen houden. Nu moeten we ze eerst exporteren om ze na herwerking naar producten die opnieuw bruikbaar zijn weer in te voeren. Een voorbeeld is koper: we exporteren het om het daarna hergebruikt in kabels opnieuw in te voeren.”
“Dankzij de huidige innovaties en de veranderde manier van werken is dat niet meer het geval. Er wordt al lang niet meer gewerkt zoals tijdens de industriële revolutie, althans toch niet in onze streken. Ook bestaan er op de markt al zeer geavanceerde machines en verbeterde technologieën, die in overeenstemming zijn met de Europese normen en wetten. Het is daarom belangrijk om daarin te investeren. Als de industrie niet meer bestaat, dan heb je daar niet veel aan en in de landen waar men het niet zo nauw neemt met de regels zijn de fondsen vaak niet aanwezig voor dergelijke technologieën. De recyclagelijnen bestaan al, maar de incentive om industrie in België te houden is vaak zoek. Alles naar het buitenland sturen omdat het daar makkelijker is of minder kost, en omdat we dan het gevoel hebben dat we het hier ‘proper’ houden, is een kortetermijnoplossing maar loont niet op lange termijn.”
“Als je circulair wil werken, dan moet iedereen op dezelfde golflengte zitten. Iedereen moet dezelfde regels volgen met voldoende controle, anders zijn er altijd mensen die een uitweg zullen vinden om de regels niet na te leven en is er eigenlijk ook geen sprake van circulariteit. Soms is het beter om minder regels te hebben maar ze goed op te volgen dan om veel regels in te stellen waar geen controle op gebeurt. Wie het goed wil doen, wordt anders eerder geblokkeerd en kan niet volgen. De technologieën en innovaties moeten aanwezig zijn in België en Europa en moeten ook gesteund worden door een langetermijnbeleid. Voortdurende veranderingen in de regelgeving maken het moeilijk om investeringen te doen. Investeringen doen voor de termijn van een politieke carrière is onmogelijk. Circulair ondernemen doe je niet op korte termijn, het vraagt een langetermijnvisie.”
“Meer bewustwording bij het grote publiek. Niet bij iedereen komt dat vanzelf. Communicatie, opvoeding, opleiding … daar begint het mee. Social responsibility zou een plaats moeten krijgen in het onderwijs zodat we met dat idee opgroeien. Meer en meer (vooral jonge) mensen zijn er zich van bewust dat onze huidige manier van leven onhoudbaar is. We moeten vechten voor het klimaat, voor de (sociale) rechten van iedereen, maar buiten de comfortzone gaan is moeilijk. We roepen bijvoorbeeld hard over het milieu maar willen wel allemaal met het vliegtuig op reis en de nieuwste kleren of technologische snufjes kopen. In Europa zijn we zo opgegroeid. Langs de ene kant is er dus al een zeker bewustzijn maar langs de andere kant vaak weinig actie. Veranderen zonder iets op te geven is vaak niet mogelijk. Ik keur dit niet goed noch slecht, ik ga bijvoorbeeld ook wel eens op vakantie met het vliegtuig, maar die tegenstelling is toch wel frappant.”
“Het zou een reflex moeten zijn van iedereen die een goed of dienst consumeert om zich af te vragen: is dit noodzakelijk, is dit een bewuste aankoop? Kan ik zonder? Is het uitsparen van enkele euro’s echt nodig wanneer ik iets via een buitenlandse webshop aankoop? We zijn te gewoon om dingen goedkoop te kopen. Er worden consumptiegoederen naar ons hoofd gesmeten waarvan de producent ons wil doen geloven dat we ze nodig hebben. Of we doen extra aankopen zodat we geen transportkosten moeten betalen. Luid roepen dat iedereen recht heeft op een deftig loon en goede arbeidsomstandigheden en er vervolgens alles aan doen om geen transportkosten te moeten betalen, dat klopt niet!”
“Klopt, die steps zijn in Brussel heel handig, ook zeker om het autoverkeer te verminderen, maar tegelijk hebben mensen heel weinig respect voor het materiaal van iemand anders. Dat telt toch ook wel mee: circulariteit is ook zorg dragen voor producten of materialen zodat ze langer meegaan.”
“Misschien allemaal wat comfort opgeven. Kleine dingen kunnen een grote invloed hebben. Het begint bij het lokaal consumeren van goederen en diensten, ten minste op Europees niveau, zonder daarbij verzeild te raken in een protectionistisch systeem. Het zou niet alleen een boost geven aan de Europese economie, maar ook op milieuvlak en sociaal vlak winst opleveren. De keuzes die we vandaag maken, hebben ook een invloed op onze kinderen. Wat zullen zij van ons gedrag denken de dag dat zij er zich bewust van worden? Iedereen zou daarover moeten nadenken. Zullen mijn kinderen/de volgende generatie trots zijn op ons? Als iedereen zo denkt en zo consumeert, dan kan er iets veranderen. Klinkt een beetje als een utopische gedachte, hopelijk wordt het binnenkort ook iets realistischer.”
Meer lezen over Brussels Recycling Metal
