Auteur:
Sara Adam, Corporate Consultant bij Group Casier, s.adam@casier.be
Met duurzame bloempotten en plantenbakken het verschil maken voor mens, milieu en maatschappij. Zo omschrijft Emmanuel Devriendt de missie van The Pots Company. “We mikken op duurzaamheid in ontwerp en gebruik, maar ook duurzaamheid op het gebied van materialen. Voor onze potten en bakken kiezen we daarom resoluut voor robuuste, gerecycleerde en recycleerbare grondstoffen.”
Emmanuel Devriendt, oprichter en CEO van The Pots Company, gelooft sterk in samenwerkingsverbanden over de sectoren heen. “We mogen niet allemaal in ons eigen hokje blijven denken. We kunnen leren uit de innovaties van verschillende industrieën samen. Ook onze eigen energie moeten we slim en efficiënt gebruiken. Daarnaast is er ook behoefte aan platformen om die info te delen en in contact te komen met elkaar. Dat verklaart mee waarom ik zo opgezet ben met deze website van Group Casier over de circulaire economie.”
Emmanuel Devriendt: “Bij mijn eerste werkgever, een producent van sproei- en meststoffen, leerde ik dat we duurzamer moeten omgaan met wat de natuur ons geeft. De toenmalige CEO benadrukte het belang van het verantwoord gebruik van sproeistoffen om zo de natuur niet te belasten. In 2001 werden de eerste zaadjes voor duurzame bloempotten en plantenbakken geplant als bijkomende activiteit in de onderneming. Ik kreeg de kans om aan productontwikkeling te doen en ging op zoek naar een assortiment dat het jaar rond kon verkocht worden en dus niet alleen in bepaalde seizoenen. Zo werd Seasons geboren.”
“Bezig zijn met duurzaamheid was in die tijd nog heel ongewoon, we botsten op veel onbegrip. Vooral esthetiek en prijs waren een probleem. Daar kwam dan in 2006 ook nog bovenop dat de familie het bedrijf verkocht aan een Belgische groep van tuincentra. Het werd mij snel duidelijk dat de Seasons-collectie niet zou blijven bestaan. Ik kwam met de groep overeen dat ik dat deel van de activiteiten op eigen naam mocht overnemen. Zelf deze collectie verder uitbouwen was uiteraard niet evident. Ik vroeg mijn broer Nicolaes om mee aan boord te komen. Hij is architect en raadde me aan de collectie te vereenvoudigen naar minder verschillende modellen. Daarnaast dacht hij ook na over de functies van een bloempot. Het water mag er bijvoorbeeld niet uitlopen en de temperatuur moet goed en controleerbaar zijn. In 2013 richtten mijn broer en ik samen met mijn echtgenote Delphine Bossuwe The Pots Company op.”
“Als we iets anders wilden doen dan anderen moesten we dat ook kunnen communiceren en dus hadden we een merk nodig voor onze tijdloze designpotten. Design slaat voor ons niet alleen op hoe iets er uitziet, maar ook hoe het functioneert, hoe het gemaakt wordt, uit welke materialen het gemaakt is. Design is dus niet zomaar een vorm, het is ook iets wat de mensen rust geeft in hun hoofd. We voegden er ook een ecologisch aspect aan toe door te mikken op een zo lang mogelijke levensduur, met zo weinig mogelijk gebruik van nieuwe grondstoffen en energie. Dus moesten we uitzoeken hoe we virgin grondstoffen konden vervangen door recycled content. De weg naar de ideale pot was lang met verschillende obstakels waaronder prijs, kwaliteit en duurzaamheid op lange termijn. We ‘sleutelden’ drie tot vier jaar aan de juiste samenstelling van het gerecycleerde kunststofmateriaal tot het voldeed aan onze vooropgestelde kwaliteits- en duurzaamheidsnormen. Centexbel-VKC (competentiecentrum voor de kunststofverwerkende industrie) hielp ons om tot de juiste samenstelling te komen. Het recyclaat waarmee we onze potten en bakken maken, bestaat nu uit 80 % gerecycleerde kunststof en 20 % gerecycleerde natuursteen.”
“Inderdaad. In 2020 ontvingen we voor onze Ecopots het QA-CER Recycled Content-certificaat. Het geeft garanties over het recyclageproces en het gebruik van recyclaat in de potten, zowel op het vlak van het recyclaatgehalte als op het vlak van de kwaliteit van het eindproduct. Voor onze potten en voor ons bedrijf ontvingen we ook het CO2 Neutral-label, gevalideerd door Vinçotte. Dat garandeert dat we actief onze lokale en wereldwijde klimaatimpact berekenen, verlagen en compenseren.”
“Duurzaamheid is een evenwicht tussen ecologie en werkgelegenheid. In Vietnam worden de bloempotten nog met de hand afgewerkt. Dat zorg voor een hoge kwaliteit, maar ook voor werkgelegenheid. Onze mensen daar worden goed betaald en goed verzorgd. Voor minder ontwikkelde landen geloof ik erin dat wij op die manier bijdragen tot betere levensomstandigheden. Maar ik sluit niet uit dat machinale productie in België een optie kan zijn. Het blijft zoeken naar de gulden middenweg.”
“Ik vind dat de retailers hierin een grote verantwoordelijkheid dragen. Ze hebben die volgens mij veel te laat opgenomen en sommige nemen die nog altijd niet op. Ze zijn groot geworden met de generatie geboren voor 1980 en hebben nu problemen om de millennials – geboren na 1980 – aan te spreken. Die millennials zijn zich bewust van het belang van zorg voor de planeet en dat straalt ook af op de oudere generaties. Met Ecopots zetten we keihard in op de millennials, goed voor 48 % van de werkende bevolking. De meeste mensen van de generaties voor 1980 winkelen eerder ‘klassiek’ in een tuincentrum: ze gaan op zoek naar een bloempot die stevig is, de winter kan doorstaan en licht is. Zij laten zich vooral overtuigen door het tijdloos design van onze Ecopots. Als we hen aan de uitgang vragen of ze weten welk merk ze gekocht hebben, antwoorden ze meestal ‘het was een wit label’. Stellen we diezelfde vraag aan de millennials, dan antwoorden ze enthousiast dat ze een Ecopot hebben gekocht en vertellen ze er enthousiast bij hoe ze die gevonden hebben op Instagram. De millennials geloven echt in ons verhaal. Ze staan open voor het circulair design en hebben ook oog voor de sociale duurzaamheid. Hoe verlopen de samenwerkingen? Wordt iedereen in de keten correct vergoed? Wordt er niemand uitgeperst? Ook daarover moet er gecommuniceerd worden naar de eindklant.”
“Dat bedoel ik inderdaad. Hoe duurder je iets met waarde kan verkopen, hoe beter dat is voor iedereen. Retailers creëren anders een situatie waarin bepaalde tussenschakels tegen een zodanig lage prijs hun diensten of producten dienen aan te bieden dat ze genoodzaakt zijn om met minderwaardige materialen of in minderwaardige omstandigheden te werken.”
“Ik wil ook daar mijn steentje bijdragen voor de planeet, door de verwerking lokaal te houden. Mijn vroegere ervaring in de sproei- en meststoffen leerde mij dat natuurlijke mest het beste is voor het bodemleven. De grote uitdaging zit hem in het feit dat de boeren niet genoeg geld verdienen om natuurlijke mest aan te kopen. Het duurste in de productie van natuurlijke mest is het droogproces. Op industrieel niveau kost dat veel tijd en geld. Wij hebben de lokale boeren ervan overtuigd om hun mest lokaal te drogen door het bijvoorbeeld langer te laten liggen. We investeren ook mee met de boeren door de verwerkingsinstallaties bij de boeren zelf te plaatsen. Dat zorgt voor een kortere keten. Een belangrijke voorwaarde is natuurlijk dat de boeren een eerlijke prijs krijgen voor hun gedroogde mest. Zo creëer je duurzame relaties op lange termijn.”
